© Arie van Genderen, december 2016
Vervolg ….komputer
Alleen als deze winkels samenwerken en bereid zijn om een gezamenlijk assortiments- en prijsbeleid te voeren, zou men enigszins sturend kunnen optreden. En dat blijkt nu juist zo ontzettend nodig te zijn om de afspraakekonomie/driegeleding enige kans van slagen te geven. Maar het tegenovergestelde gebeurt.
In de strijd om het hoofd boven water te houden beginnen sommige alternatieve winkels steeds meer op een reformwinkel te lijken en de opmars van de sojaburgers, seitan-brokken en talloze andere bewerkte en kant en klaar produkten is on-stuitbaar. Want ’als ik het niet doe, lopen al mijn klanten naar de winkel om de hoek die het wel doet’.
En uiteindelijk ook hier weer (het wordt steeds eentoniger) de drang/dwang om efficiënter te gaan werken met als gevolg het drukken van de prijzen (leuk), de uitstoot van arbeid (minder leuk) en een vaak opzichtige verwatering van het assortiment.
En dan: de gebruiker
Uit onderzoeken is gebleken dat de koper van alternatieve produkten dat om diverse redenen doet. Als belangrijkste reden komt steeds naar voren de persoonlijke gezondheid. Ver daarna komt het milieu als belangrijke faktor, gevolgd door talloze andere, vaak zeer persoonlijke redenen.
Bij EKO en BD zijn vooral resp. het milieu en de landbouw belangrijke bindende- en verkoopargumenten geweest, aangevuld uiteraard met de sociale en ekonomiese faktoren.
Maar, het gros van de mensen wil gezondheid kopen en daar niet te veel voor betalen.
De reform heeft dat altijd scherp in de gaten gehad en de hele verkoop-strategie was dan ook op dat ene element gericht:
koop reform en blijf in vorm!
Ook bij Manna en Natufood blijkt gezondheid een belangrijk verkoopargument. En het mag allemaal wel iets duurder zijn, als het dan ook maar aantoonbaar beter is. Helaas voor de konsument is dat echter maar zelden het geval. Ook al doen sommige bedrijven en organisaties hun uiterste best om te bewijzen dat hun produkten zich wel degelijk positief onder-scheiden van de rest (de BD is hier goed in), maar tot nu toe is er geen aanleiding om bijvoorbeeld EKO te kiezen in plaats van BD (of omgekeerd).
Kortom de gebruiker moet op zijn/ haar gevoel afgaan en dat is maar al te gemakkelijk te manipuleren. En, naar mate dit besef meer gaat doordringen zal de roep om goedkopere produkten en meer variatie (bijvoorbeeld het assortiment wintergroentes, dus kasteelt) toenemen, waardoor de trend
alleen nog maar versterkt wordt.
Of, om het eens heel anders te zeggen, van een relatief kleine groep zeer gemotiveerde konsumenten die bereid waren een hoge prijs voor de produkten te betalen, gaan we naar een steeds grotere groep matig gemotiveerden (alleen gezondheids-redenen) die steeds minder geneigd zullen zijn de hoge prijs te blijven betalen.
En waar dat alles toe leidt kunt u nog eens nalezen in het artikel over REFORM in DAK nr. 1/84 en het boek VOEDSEL waarvan we eveneens in DAK 1 een recensie plaatsten.
Is er nog hoop?
Dat is maar hoe je het bekijkt. Voor de kleine boertjes is er op de langere termijn ook in de alternatieve handel weinig perspektief. Alleen de part-time-boeren en de bedrijven die nog kunnen uitbreiden en intensiveren, zullen overeind blijven.
Bij de verwerkers zullen uiteindelijk alleen die bedrijven het redden die kunnen investeren in arbeidsbesparende apparatuur en dus goedkoper produceren.
Bij de verdeelcentra zal nog een ware slachting plaatsvinden. Meer daarover in een apart kadertje. Op winkelgebied zullen alleen die winkels het redden die op extreem lage lasten zitten en met vrijwilligers werken, of de winkels die mee kunnen komen in de race naar sneller, beter en goedkoper.
En de konsument? Op korte en middellange termijn is die de lachende derde. Terwijl de handelsjongens elkaar afmaken profiteert hij/zij van het prijsdrukkend effekt en de uitbreiding van het assortiment.
Op de lange termijn zullen echter de nadelen van deze ontwikkeling steeds duidelijker worden en zullen we ongetwijfeld een nieuwe generatie ’alternatievelingen’ zien opkomen die het ’allemaal weer anders/beter gaan doen’. En zo blijft de geschiedenis zichzelf herhalen.
Arie van Genderen
Naschrift: de genoemde kadertekstjes staan op de volgende pagina’s
Het provotariaat |
No nonsens |
Prrt, prrt doet de komputer |
Page 10 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 15 |
Page 16 |
Kader verdeelcentra |
Kader 2 |
Kader 3 |
Page 17 |