De Nederlandse familie

Een tamelijk recente foto van de familie. Dat wil zeggen voor een groot deel de familie Kolk met aanhang

Toen mijn ouders in de jaren zestig van de vorige eeuw besloten om met hun zeven kinderen te gaan emigreren naar Australië, viel de Nederlandse familie ook een beetje uit elkaar. Het huis van mijn ouders was toch een soort centraal punt waar veel lijntjes samen kwamen. Toen ik terug kwam uit Australië ben ik in Amsterdam gaan wonen, terwijl het grootste deel van mijn familie ten zuiden van Rotterdam woont. Ik heb weinig contact meer met deze familie. Veel meer contact heb ik met de familie Kolk, Ellen’s familie. Op nevenstaande foto de drie Kolken: Ellen, Wietske en Willem, samen met hun aanhang, waar ik ook toe behoor. Zelf hebben Ellen en ik twee kinderen en inmiddels vijf kleinkinderen.

En, ik heb één getrouwde broer die ook naar Nederland is teruggekomen. Hij woont in Venlo.

De Australische familie

Helaas geen recente groepsfoto, daarom een paar familieleden bij elkaar gezet.

De Australische familie is inmiddels flink uitgedijd. Een broer en drie zussen zijn daar getrouwd, hebben allemaal kinderen, die ook getrouwd zijn en inmiddels ook weer kinderen hebben. Oorspronkelijk woonde de hele familie in een een klein stadje met de naam Whyalla. Dat ligt op ongeveer vijf uur rijden ten noord-westen van Adelaide.

De laatste jaren zijn steeds meer familieleden uitgezwermd, vooral naar de grote stad Adelaide, maar er zijn er ook naar Queensland verhuisd. Mijn moeder (89) woont nog steeds in Whyalla, evenals een broer en een zus, plus enkele neven en nichten. Ik probeer om ongeveer om de drie jaar naar Australië te gaan. Maar het is wel een dure grap. Vooral toen we nog thuiswonende kinderen hadden, die ook wel meewilden naar die onbekende familie, waren we een aardig kapitaal kwijt aan tickets.

De laatste paar keren hebben we steeds ergens een tussenstop gemaakt. We waren in Bali, Kuala Lumpur, Singapore, Dubai, Bangkok en Pnom Pen.  

Mijn vriendenkring

De vriendenkring is wel een stuk groter, maar met deze groep gaan we jaarlijks een aantal keren op stap.

Op mijn zeventigste verjaardag, in de Molen van Sloten, waren ongeveer zeventig mensen. Familie en vrienden. Dat voelt ontzettend goed. Natuurlijk heb je met sommige mensen meer contact dan andere. Op de foto hiernaast een heel hecht deel van de vriendenkring. De meeste mensen kennen elkaar al veertig jaar of langer. Behoorlijk uniek voor stadsbewoners. Behalve onderlinge contacten op verjaardagen enzo gaan we met deze groep elk jaar een week naar een locatie in Zuid-Limburg (soms net over de grens in België) waar we veel wandelen, lekker eten en ook wel veel drinken. En in september zitten we met z’n allen een weekend in een vakantiehuis van een kennis in Kotten bij Winterwijk. Daar is nevenstaande foto genomen. Naast het vakantiehuis is een kleine boerderijcamping.